Edinburg je ne samo jedan od najlepših gradova u Evropi, to je i grad sa fantastičnim položajem. Pogled neočekivano puca sa maltene svakog ćoška – zelena brda, krajičak plavog mora, siluete zgrada, i crvene litice.

Edinburg je prestonica Škotske od 1437. godine i sedište je škotske samoupravne vlade. Stari i Novi Grad su stavljeni na listu Svetske kulturne baštine UNESKO.

Edinburg je univerzitetski grad i drugi po veličini grad u Škotskoj, posle Glazgova. Poznat je po godišnjem Edinburškom festivalu, kao i po Hogmanej uličnoj zabavi.

Škotska prestonica mnoge ljude osvaja na prvi pogled. Edinburški dvorac smešten na tlu nekadašnjeg vulkana, viktorijanska arhitektura i prelepo okruženje, stvaraju sliku grada smeštenog negde u prošlosti. Međutim ovo je moderan, kosmopolitski grad, i nova zgrada skupštine dočarava to jasno i glasno.

Glavne orijentacione tačke u gradu su Edinburgh Castle (dvorac Edinburg) u zapadnom delu Starog grada, i Arthur’s Seat (Arturovo sedlo) na 251m nadmorske visine, stenovita litica koja se uzdiže iznad istočnog dela Starog grada.

Glavna ulica u Starom gradu je Royal Mile (Kraljevska milja), i proteže se od tvrđave do podnožja Arturovog sedla.

New Town (Novi grad) leži severno od Starog grada, a od njega je odvojen uvalom u kojoj se nalaze park Princes Street Gardens i železnička stanica Waverly. Glavna trgovačka ulica u gradu, Prince St, postavljena je duž severne strane parka. Na istočnoj strani je brdo Calton Hill, na kojem ima nekoliko spomenika.

Dvorac Edinburg

Dvorac Edinburg je stara tvrđava koja se nalazi na uzvišenju iznad grada Edinburga i jedan je od najpoznatijih škotskih turističkih atrakcija.

Dvorac Edinburg godišnje poseti oko milion ljudi. Ako se izuzme Londonska kula, dvorac Edinburg je najposećeniji spomenik u Velikoj Britaniji. Oko 600. godine 300 ljudi se okupilo oko njihovog kralja Ričarda u njegovoj tvrđavi Din Edin. Ovo je prvo pominjanje imena mesta koje danas zovemo Edinburg. 638. godine Din Edin je okupiran od strane Jokširskih anđela. Nakon toga je mesto dobilo naziv Edinburg, koji se održao do danas.

1093. godine Kraljica Margaret, žena Malkolma III je ležala u dvorcu ozbiljno bolesna. Javljeno joj je da je njen muž ubijen kod Alnvika u Nortamberlendu, nakon čega je i ona, slomljena srca, preminula. Nakon što ju je Papa Inosentije IV 1250. godine proglasio za sveticu, a unutar tvrđave je sagrađena kapela posvećena njoj. Ta kapela je najstarija građevina unutar Edinburg dvorca.

Edvard I, engleski Kralj, 1296. napada Škotsku i okupira dvorac Edinburg. U noći 14. marta 1314. godine Sir Tomas Randolf, nećak Kralja Roberta Brusa, se sa svojim ljudima popeo preko severne stene na dvorac Edinburg, iznenadio engleski garnizon i povratio dvorac.

16. maja 1568. godine Meri, Kraljica Škota, je otplovila u Englesku, i njen maloletni sin je postao Kralj Škotske. Za sobom je ostavila podijeljenu naciju. Sir Vilijam Kirkaldi je bio čuvar dvorca Edinburg. Kada je 1571. godine hteo da podrži proteranu kraljicu, kraljeve pristalice su opkolile dvorac, ali pošto je najbolja artiljerija bila u dvorcu, nisu mogli da prodru unutra. Opsada je trajala dve godine, sve dok Engleska nije poslala namesnika Mortona. U maju 1573. godine, nakon razornog jedanaestodnevno bombardovanja, istočni zidovi su se srušili, Kirkaldi se predao nakon čega je i pogubljen. Namesnik Morton je skoro odmah počeo obnovu porušenog dvorca. Dvorac je do danas ostao u vlasništvu škotske države.

Ads

Rim, poznat još i kao Prestonica sveta, Večni grad, Apostolski prag, „Grad sedam brežuljaka” ili jednostavno Grad, u potpunosti je moderan i kosmopolitski. S obzirom da je Rim jedna od nekoliko evropskih prestonica koje su izašle iz Drugog svetskog rata relativno neoštećene, njegov centar je zadržao karakter suštinske renesanse i baroka. Istorijski centar Rima se nalazi na listi Svetske kulturne baštine UNESKO.

Rim se identifikuje i sa Katoličkom crkvom, a na tronu rimskog episkopskog sedišta se nalazi papa. Deo Rima je država Vatikan, koji predstavlja suverenu teritoriju Svete stolice.

U Rimu vlada tipična sredozemna klima koja karakteriše sredozemnu, obalu Italije. Najprijatnije vreme je od aprila do juna, i od sredine septembra do oktobra. Zbog toga je rimski ottobrate (u bukvalnom prevodu „prelep oktobarski dan”) slavan i poznat kao sunčan i topao dan. U avgustu temperatura u najtoplijem delu dana često prelazi 32° C, pa je tradicija da je upravo taj mesec sezona godišnjih odmora, mada taj trend opada pa Rim postaje u potpunosti funkcionalan tokom celog leta. Prosečna najviša temperatura u decembru je oko 14° C.

Rim je jedan od onih gradova koji vas jednostavno obuzmu. Toliko toga se u Rimu i Vatikanu može videti i doživeti da se posetioci najčešće vrate kući razočarani jer shvate da bi im trebalo mnogo više vremena za razgledanje svih znamenitosti.

Kad krećete u obilazak, važna je početna tačka. To bi svakako trebala biti Centro Storico, gde se nalazi najveća količina klasičnih i hrišćanskih znamenitosti na malom području. Najveća lepota razgledanja u Rimu je činjenica da vas nikad ne prestaju iznenađivati fontane, freske ili predivni trgovi u malim ulicama grada.

Glavne atrakcije

Panteon

Hram posvecen svim bogovima morao je biti veoma spektakularan. Rimljani su stvorili Panteon sa velikom kupolom visokom 43 m jedna od najvećih ikad sagrađenih. Da bi učinili kupolu sto osvetljenijom graditelji su koristili specijalni svetli vulkanski kamen. Praktični Rimljani su ostavili veliki prostor u tavanici da bi svetlost prodirala u građevinu i takođe su instalirali odvode za kišnicu. I danas Panteon izgleda skoro kao u stara vremena.

To je jedan od nekoliko hramova koji nije podlegao oronjavanju a kao svedočenje veštini rimskih graditelja poslužiće poštovanje i divljenje mnogih generacija. Čelnici Rima su se tu okupljali da bi slavili bogove. Ponekad su oni koristili hramove kao banke u kojima su čuvali blaga imperije. Ceremonije u hramovima nisu bile održavane samo u čast bogova. Imperatori i senatori su kroz te ceremonije održavali red i opominjali narod na njihove dužnosti u carstvu. Da bi se osvetili Rimljani su pisali kletve i ostavljali ih u hramovima, nadajuci se da će bogovi naneti zlo njihovim neprijateljima.

Bazilika Svetog Petra

Bazilika Svetog Petra je glavna zgrada Vatikana koja se nalazi na desnoj obali reke Tibar. Najvažnije je religiozno zdanje katoličanstva, kako po veličini (193 metra dugačka i 44,5 metara visoka), tako po značaju.
Bazilika Svetog Petra nije katedrala već je papina crkva u kojoj se održavaju najvažnije ceremonijalne liturgije. U samoj unutrašnjosti bazilike sahranjen je sveti apostol Petar, prvi papa, prema istraživanjima arheologa i epigrafiste Margarite Gvarduči (ital. Margherita Guarducci) obavljenim 1965. godine.

Koloseum

U blizini ulice Via Sacra i Arco di Costantino, nalazi se divovski ovalni Koloseum – 186m dugačak, 153m širok i oko 47m visok. Izgradnju je započeo car Vespasian 72. godine, gradnju je dovršio njegov sin Titus osam godina kasnije. Koloseum je bio centar zabave tadašnjeg vremena, borbe s gladiatorima i ljudima, lavovima ili divljim životinjama. Završetak borbe bi najčešće značio smrt nekog od učesnika. Ove ‘igre’ su napokon prestale u V. veku. Tokom vremena, Kolosum je uništen vremenskim nepogodama i delom ljudskim faktorom. Danas živi samo njegov skelet i unutrašnje staze za životinje koje su sudelovale u borbama.

Ads